■ لابی شهری بخش معماری

لابی شهری پروژه ای تحقیقاتی توسط معماران ام آر جی دی MRGD است، که در آن زیر سازی و معماری برای توسعه ی مجدد فکری از نقطه ی مرکزی برج اداری در مرکز لندن ترکیب می شود.
ام آر جی دی همکاری است متشکل از معماران جوان ملایک آلتینسیک Melike Altinisik ، سامر چومن Samer Chaumoun و دانیل ویدریگ Daniel Widrig.
این پروژه نقطه مرکزی را به عنوان آزمایش میدانی برای ابزار محاسباتی و تکنیکهای طراحی بکار می برد.
در اینجا برخی اطلاعات از ام آر جی دی آورده شده است:
شرح مختصری از پروژه :
به گفته ی کریستوفر الکساندر Christopher Alexander ، تقسیم و تفکیک عناصر درونی، علائمی بالقوه از بی نظمی و جنون جوانی هستند. تفکر استدلال ریش ریش و خوابیده شدن حجم ،مرحله ی دیگری از کمک بشربرای تشخیص دادن محیط اطرافمان کمتر به عنوان جهانی از مرزهای واضح و قطعی و بیشتر به عنوان زمینه ای برای تجمع عوامل با مرزهای مبهم است.
ظهور یافته است بررسی بالقوه از استدلال ریش ریش و خوابیده شدن حجم ،به عنوان تناسب از دست رفته روش سازمانی برای توسعه ی محیط های هوشمند، انعطاف پذیر و سازگار. پروژه به عنوان آزمایشی میدانی برای ابزار محاسباتی و تکنیک های طراحی آن مشاهده شده است، گروه قلمرو تحقیقاتش را از تمرکز و ابزار پویا به عنوان دستگاه طراحی تولید کننده به مقیاس بزرگتر گسترش داده است ، سپس سطوحی از سازماندهی اجتماعی، فرهنگی و جهانی را شامل می شود . هدف تعیین شده توسط این گروه برای نشان دادن طیف وسیعی از سازماندهی های رسمی، فضایی و برنامه ریزی شده ، ایده های شکل یافته و خود سازمان یافته را کاوش می کند .
پروژه راه های ارائه ی مداخلات معماری را براساس درک درستی از شهر به عنوان زمینه ای پویا کاوش خواهد کرد. نگرانی اصلی این گروه شامل زیر ساخت به عنوان معماری و تاثیر خود در انتخاب محدود سایت و ضرورت نزدیکی آن خواهد شد.
این لابی شهری به طور مداوم فضایی برای بحث و مذاکره گذرا ، یک اتاق پذیرایی عمومی، یک اتاق شورای اختصاصی، یک فضای راهنمایی، فضای عمومی و خصوصی باز، یک سالن تجارت زیرزمینی و غیره تصور می شود. نتیجه ی احتمالی از نشست در لابی ،تحقیق بنیادی در خلاقیت و تفکر انتقادی در مورد چگونه اداره نمودن حالت های معاصر از شهرنشینی و ارتباط است. این فضای شهری همچنین یک لابی کاربردی برای سایت شرکت های مختلف است که به ارتباط با خارج نیاز دارند. به طور مثال: پیمانکاران جزء ، همکاران ، مشتریان ، مشاوران ؛ همچنین افزایش رابطه های ارتباطی کلی در میان همکاران ، مدیران و کارکنان.
در حال حاضر ، نقطه ی مرکزی، ساختمان بلند 70 متری تندیس وار در مرکز لندن، ترکیبی بسیار پراکنده از راه مترو که از طریق مارپیچ در هم پیچیده به خطوط مترو ارتباط پیدا می کند را دربر دارد .
علاوه بر تامین تراکم تجارت شهری و بافت خرده فروشی، فرصت های معماری تولید کننده و همچنین مقاومت برای رشد و اتصال را فراهم می نماید.
سطح فعالیت بالای عابر پیاده جاده توتنهام کورت Tottenham Court Road و همگرایی میلیون ها نفر از مسافران جاده توتنهام کورت فعلی مرکز فعالیت را انتقال می دهد و سایت را با مشکل ارتباطی پیچیده تدارک می بیند. این پروژه ایده هایی از مرزهای مبهم ، فعل و انفعال و تعامل به داخل ساختمان را حمل می کند ؛ لابی های مختلف متصل شده و در امتداد نمای ساختمان اداری نقطه ی مرکزی توزیع شده است. طرحی که جایگزین مفهوم جدیدی از آتریوم خواهد بود و نقش اصلی را برای سرعت بخشیدن به سیرکولاسیون عمودی و ارتباطات ، ایجاد مکان های تجمع موقتی در سراسر ساختمان دارد.
نتیجه:
این فرم استدلال سیرکولاسیون را براساس سیستم الگوریتم می سازد ، توسط مرحله ی پس از تولید شریان اصلی دنبال میشود ، که به ستونها ی ساختار و خطوط ثانویه که مسیرهای سیرکولاسیون هستند ، تبدیل می شود. ترکیب توسط یک جریان منطق شبکه ای و تولید یک سیستم ثانویه رانده شده به اولیه ، کامل می شود. اینها لحظه ای از منطق اولیه و ثانویه مدوله شده است همراه با یک لایه پوسته، که سیستم های افزوده جفت شده با هم را شامل می شود.
روند پیچیده به حالت جزئیات معماری تغییر می کند ، که در آن به لوله های سبک شبکه ی اصلی ، تولید آنها به عنوان راه پله و باز کردن آنها به ایجاد فضاهای لابی محور با ورودی های متعدد ارتباطی، معنا میدهد. ظرافتها به پروژه می آیند، بنابراین در بیان معماری و شکل گیری فضا جذب می شود.
این بحث زیبایی در مقابل ظرافت را به ارمغان می آورد. هردو مفهومی کاملا متفاوت هستند. یا هردو زیباست یا هیچکدام. تکنیک می آید که نقش عمده ی خود را برای تغییر شکل دادن بازی کند. که زیبا در نظر گرفته شده است. اما، نه زیبا به زیبایی شبیه جراحی پلاستیک. این به ما اجازه می دهد تا نزدیک به زیبایی بوسیله ی ایجاد ظرافت به جلو رویم. نتیجه ی ظرافت، به عنوان نوعی از فرایند حل مشکل، و توانایی به بیان پیچیدگی ، و برنامه های متعدد است. اینها در وضعیتی استادانه درست شده است در حالیکه زیبایی نمایشی خوش یمن است؛ ظرافت تحلیلی از برنامه های متعدد به بیانی پیچیده و شرایط حل و فصل شده است.
تصادفی بکاربردن فشار در آزمایشات این گونه سیستم ها اولین مرحله از ظرافت ، استفاده از منطق ، تداوم و الگوریتم ها ، قوانین برای تمایز را تولید می کند ، همه بخشی از اولین قدم ها به سوی ظرافت بود. حقیقتا به مهارت تبدیل شده، زمانیکه ما مدت زمان زیادی نیست که از کامپیوتر و فناوری استفاده می کنیم ، اما خلاقانه درج و بیان را به دامنه ی آلی یک فرایند حل می کنیم که از طریق تکامل و آزمون و خطا و تفسیر متقابل از زیر سیستم های منجر به تولید ظرافت روی میدهد