■ بازسازی خانه ی پوگلیا بخش معماری

بازسازی خانه ی پوگلیا توسط پیتر پیچلر
معمار پیتر پیچلر خانه ی رعیتی قرن 14 را به خانه مسکونی در پوگلیا ایتالیا تبدیل کرد و پشت پنجره های سوراخ شده را به نمای ان اضافه کرد.خانه پوگلیا در بالای تپه واقع شده است ویک سری ازطاق و قوس ها فضای داخلی را شکل داده است که توسط پشت پنجره ها(پنجره های کرکره ای)پوشیده شده اند.پشت پنجره ای از پانل ها الومینومی اب ندیده ساخته شده.الگوی نهایی اشکال از طرح های عربی سر چشمه گرفته شده است.سانتاماریاال بانگو یک روستای ماهی گیری است.منطقه ای از ناردو در استان لِسِ در ساحل خلیج تارانتو واقع شده است.ساحل غربی لوتان بین گالیپولی پورتوسزارو .پروژه تغییری از یک خانه ی قدیمی موجود از قرن چهاردهم در پوگلیا جنوب ایتالیا را در بردارد.خانه قسمتی از خانه های رعیتی سنتی هست که مسریا (masseria)نامیده می شوند و در حوالی پوگلیا بنا نهاده شده و معمولا در محله های ماسه سنگی در توفا ساخته شده اند. در 500 سال گذشته مسریا (masseria)مرکز محصولات اقتصادی کشاورزی اپولین بود جایی که بیشتر مردم زندگی میکردند و کار می کنند در تولید گندم,بادام,شراب,روغن,شیر,پنیر.بعد از جنگ جهانی دوم بیشتر مردم به شهر نقل مکان کردند و بیشتر مسریاها را رها کردند .در 5 یا 6 سال گذشته مسریاها زندگی جدیدی پیدا کردند مانند هتل های شهری ,موزه و خوابگاه های خصوصی .این خانه در بالای تپه ی کوچکی واقع شده است و رو به دریا قرار گرفته که شامل اشپزخانه ی کوچک که با نشیمن و سه اتاق خواب ودو حمام در ارتباط هست.خانه توسط باغی زیبا با گیاهان کلاسیک مدیترانه ای احاطه شده است که در جهت شرق توسعه یافته است .شکل غالبِ خانه قدیمی قوسهای داخلی هستند که در ابعاد عرض اتاق هستند و در دیوارهای خارجی قطع می شوند مانند نوعی از نقش برجسته های داخلی (دیوارهای قدیمی با عمق حدود 80 سانتی متر در برخی از نقاط ).هدف توسعه ی این قوسهای تزیینی در نمای خارجی برای تامین نور و دسترسی مستقیم از هر اتاق به فضای خارجی جلو است .مشخصه ی معماری اپولیان بازتابی از نفوذ یونان ,عرب و نورمن های قرن 11-13 را نشان میدهد. این نفوذات منبع الهام الگوهای نقوش است که با 36 صفحه الومینیومی اب ندیده در نما قابل اجرا خواهد بود که مانند المان های سایه بان خورشید استفاده میشود و به علاوه از ورود افراد دیگر جلوگیری می کند.نقش ونگاره ها با روش پارامتریک توسعه می یابند که مقدار نور در فضای داخلی را اندازه میگیرند و این به تدریج تغییر میکند از یک ساختار لاغر با یک سطح بسته.همچنین یک تفسیر جدید از الگوهای خطی کلاسیک عربی را موجب میشود.بازی نور و سایه ثابت در میان ساختار در طول شبانه روز تغییر می کند و این در شب بر عکس می شود و با اثراتی از نمای درخشان پایان می یابد