■ خانه رولِتی در کالیفرنیا بخش معماری

مرسی خیلی قشنگ بود

خیلی عالی بود ممنون طرحش که خیلی جالب به نظر می رسه
ولی خرپا کجاش میشه
این که بیشتر یه پوسته است

زیباست :)

معماری و علم ساخت و ساز داره به چه سمتی میره ؟

ما هنوز که هنوزه تکیه کردیم به مصالح موجود و قدیمی و دست و پا گیر و زمان بر ، و تنها روشهای ساخت و ساز ، همین روشهای مرسوم هستند و در مراکز علمی که باید مصالح نو و جدید را به هنرجویان و دانشجویان معرفی کنند و در درسها ، هم نحوه اجرا و هم نحوه طراحی و هم نحوه های مختلفی که می توان با آن به چنین بناهایی رسید را باید به تشریح و تعریف شان بپردازند و کلیه معایب و مزایای این بناها نیز باید مورد بررسی قرار گیرند.

تا با دانش و علم روز همراه باشیم و هر دو علم « چه علم گذشته و چه علم روز » باید در کنار هم به دانشجو شناسانده شود ، فردا روزی که دانشجو وارد بازار کار شد باید شناخت کافی از همه ی جنبه های ساخت و ساز داشته باشد ، یا برای ادامه تحصیل و یا برای فعالیت کاری وارد دیگر کشورهای پیشرفته که شد از علوم تدریسی و مهندسی آن کشورها عقب نباشد ، و خود را کمتر و پائین تر از هم ترازان و همکاران خود نبیند.

بزرگترین دانشگاه اینترنت است

وقتی ما دانشجویان داریم می بینیم که طراحی و مصالح جدید در ساخت و ساز فقط در سایتهای اینترنتی قابل دسترس هستند و در فضای دانشگاهی اصلا چنین چیزهایی وجود ندارد ، پس ما علم خود را در اینترنت باید به روز کنیم و فقط مدرک خودمون رو از دانشگاه بگیریم ، اطلاعاتی که ما از اینترنت دریافت می کنیم چندین برابر اطلاعاتی است که ما از دانشگاه کسب می کنیم ، و اگر تنها به دانشگاه بسنده کنیم مطمئنا از خیلی چیزها عقب خواهیم افتاد.

من خودم که دو دوره ، پیش از اینترنت و دوره همراه با اینترنت را تجربه کردم ، عرض میکنم که در دوره اول برداشت ها و دیدگاههای خودم نسبت به معماری با دوره دوم خیلی متفاوت بود ، و در دوره دوم تونستم دیدگاههای جدیدتری پیدا کنم و با معماری ارتباط بهتری داشته باشم.

حالا در این دوره دوم که با آثار معماران بزرگ جهان آشنا شدم و نمونه کارها و سبکهای آنها را تا حدی تونستم درک کنم ، مثل زاها حدید - نورمن فاستر - فرانک گهری - فرانک لوید رایت و دیگر معماران بزرگ ، از خودم پرسیدم چطور شده که زاها حدید ، زاها حدید شد ، یا فرانک گهری ، فرانک گهری شد ، مگر این معماران چی خوندند توی دانشگاه که ما نمیخونیم ، ریشه ی این تفاوت ها در کجاست ؟

آیا با وجود ضوابط هایی که ما در طراحی داریم و دست و پای ما رو می بنده ، اگر این ضوابط ها را به این معماران بزرگ برسونیم که در طرح شان منظور کنند ، آیا باز هم می تونند همچنان شهرت جهانی خودشون رو حفظ کنند ؟
همانطور که ما نباید بیشتر از یک متر و بیست سانتیمتر برای کنسولها در نظر بگیریم ، آنها هم بر همین معیار دارند طراحی میکنند ؟ اگر محدودیتهای ما در طراحی شامل حال اونها هم بشه ،‌ باز هم می تونند به راحتی آنچه که در ذهنشان هست را به تصویر بکشند؟

ووو ....... چی بگم دیگه !!!

به امید ترقی و پیشرفت در علوم مهندسی ،‌ بهترین چیز همین امید هستش که باید داشته باشیم.

با تشکر

آقای مهندس ابراهیمی دقیقا این دغدغه های فکری رو منم دارم..اما متأسفانه مسائلی وجود دارن که خیلی مهمتر از دغدغه های فکری من و شماست....برای همین همیشه عقبیم!

چه طرح سازه‌ای داشته باشد این طرح جسورانه معماری...
سپاس